Natte benen
Natte benen
Vier benen die nat zijn van het zweet worden op de achterbank van een minibusje tegen elkaar aangedrukt. De middelste twee zijn van mij, de linker en de rechter van de heren die met hun kleffe schouders tegen me aan geplakt zitten. Gelukkig duurt deze reis maar 3,5 uur en hebben we mooie uitzichten op de bergen en de rivier.
We komen aan bij het busstation van Nong Khiaw en zijn de enige die rechtstreeks naar de boat landing willen om door te reizen naar Muang Ngoi. Met z’n tweeën klimmen we in een songthaew en voor een wel heel klein prijsje worden we door de modder naar de boat landing gebracht. Als we daar zijn moeten we nog bijna twee uur wachten op de boot. We gaan zitten in een van de restaurantjes en genieten even van het uitzicht.
Na een hele tijd, maar voor Laotiaanse begrippen toch vrij snel, komt er een meisje naar ons toe om te vragen wat we willen bestellen. Terwijl Jacco een fanta bestelt om eens even geen cola te hoeven drinken, realiseer ik me dat het gele shirt dat ik hem gisteren op de avondmarkt in Luang Prabang heb aangesmeerd echt afgrijselijk staat bij zijn nog witte, Hollandse gezicht. We zijn nog niet zo lang op reis, dus ik ga ervan uit dat we nog wel wat bij zullen bruinen en als het hem dan nog niet staat, dan heb ik er een nieuw, lelijk nachthemd bij.
Eindelijk is de boot er en kunnen we instappen. We delen de boot met een groepje Britse studenten. Jacco gaat bij ze zitten op de ingebouwde autostoelen. Er zijn er maar zes en aangezien ik vrij klein ben in vergelijking met de mannen aan boord, kies ik een plekje op een houten bankje achterin de boot naast de tassen, zodat ik daar een oogje op kan houden.
Het Britse groepje bestaat uit vier jongens en een meisje. Na een kwartiertje varen, hoor ik het meisje praten over een spin. Zelf ben ik wat aan het spelen met de instellingen op mijn camera. De omgeving is erg mooi, dus af en toe schiet ik een foto. Jacco draait zich naar me toe en vraagt of ik heb gehoord wat er werd gezegd. Zonder van mijn camera op te kijken begin ik een verhaal over Britse meisjes die bang zijn voor grote spinnen. Hij roept me nog een keer en zegt dat ik omlaag moet kijken.
Op dat moment breekt de chaos los! Het water stroomt de boot in! Net op tijd weet ik mijn voeten op een balkje te plaatsen en de tassen naast me op de bank te lanceren. Razendsnel berg ik mijn camera op, terwijl de kapitein het bootje langzaam naar een stukje strand met minstens 30 runderen probeert te sturen. Het water stijgt vrij snel en de eerste Britten springen de rivier in. Het water komt tot net onder hun middel. Het meisje klimt achter in de boot en geeft de tassen aan de jongens. Daarna springen zij en Jacco ook over boord, terwijl ik nog bezig ben met het bedenken van een manier waarop we onze schoenen, tassen en camera’s droog kunnen houden. Ik besluit de tassen aan hem te geven en hij draagt ze naar het strandje. De runderen worden van hun plek verjaagd en gaan een aan de andere kant van het strandje staan.
Nog steeds probeer ik te wachten tot we naar het strandje zijn gedreven, maar de boot gaat het niet halen. Honderden gedachten schieten door mijn hoofd. Ik denk aan thuis en aan Nederland, waar zulk soort vreemde dingen bijna nooit gebeuren en waar ik nooit ineens een rivier in zou hoeven springen, maar ik denk ook aan simpelere dingen zoals natte benen, natte sokken en natte schoenen.
En dan komt het moment waarop ik definitief besluit dat het af en toe wel goed voor je is om een situatie niet in de hand te hebben en te moeten improviseren. Eigenlijk is het wel een bijzondere ervaring en ineens kan het me niet meer schelen dat alles nat wordt. Ik spring de rivier in!
Met mijn cameratas boven mijn hoofd loop ik het strand op en ga met het Britse meisje tussen de runderen zitten. We kijken naar onze natte benen en praten over hoe absurd het voelt om over boord te springen. De mannen slepen de boot een stukje het strand op en de kapitein zoekt het probleem op. Even later zitten we met z’n allen lachend op het strand en geven we allemaal toe dat dit echt genieten is van vrijheid!