Het was een koude nacht geweest in de Bedouinentent in de Wadi Rum woestijn.
tot laat hadden we rond het kampvuur gezeten, gegeten, gepraat en muziek gemaakt, kortom een geweldige avond.
Toen we de bedden in de tent opzochten lagen daar wel een hele stapel dekens, maar die waren nogal kort; of mijn voeten staken er onderuit of mijn schouders werden koud.
Ik probeerde dit op te vangen door een deken voor mijn voeten en een ander voor mijn bovenlijf te laten overlappen in het midden. Helaas werd ik alsnog regelmatig wakker van de tocht wanneer door het draaien een opening tussen beide dekens de kou doorliet.
De volgende ochtend warmde de zon het land snel op en kleurde de rotsformaties weer in diverse tinten
en was het ongemak snel weer vergeten.