De plek waar de Geboortekerk in Bethlehem staat, staat bekend als de plek waar Jezus is geboren.
Deze plek bevindt zich in een ondergrondse grot. De exacte plek wordt aangegeven door een zilveren veertienpuntige ster. Hierboven staat een altaar naar Armeens Apostolisch ontwerp.

Het geboorteverhaal van Jezus begint met een verwijzing naar de dagen van Herodes de Grote (zie Lucas 1:5), die regeerde als vazalkoning over Judea van 37 v.Chr. tot 4 v.Chr., en met een verwijzing naar de keizer van het Romeinse Rijk, Augustus, die regeerde van 27 v.Chr. tot 14 n.Chr. Lucas plaatst de geboorte van Jezus hiermee in mondiaal perspectief. Volgens Lucas vaardigde keizer Augustus een decreet (Grieks: dogma) uit dat alle mensen van het rijk zich moesten laten registreren in verband met de belastingen. Vers 2 dateert deze census ten tijde van Publius Sulpicius Quirinius, de gouverneur van Syria van 6 tot 9 n.Chr. Dit is historisch problematisch. Vers 3 vertelt dat iedereen naar de plaats van hun voorgeslacht ging. Dit was niet gebruikelijk bij Romeinse volkstellingen. Tegelijk zegt de tekst niet expliciet dat het jonge gezin om de volkstelling naar Betlehem moest; het kan ook om een religieus feest zijn geweest.
In de verzen 4 en 5 valt het accent op Jozef en Maria die van Nazareth in Galilea, hun woonplaats, naar Bethlehem reisden. De davidische afkomst van Jozef herinnert aan de belofte in het Oude Testament dat de Messias zou voortkomen uit het huis en geslacht van David. De profeet Micha (Micha 5:1) had reeds gewezen op Bethlehem als plaats van herkomst van een nieuwe vorst.


(Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Geboorte_van_Jezus_volgens_Lucas_2)