Dit paviljoen, met een Unesco tuin, Iraans hoogste badgir (33 m, ventilatie toren) is gebouwd in 1750 voor de Perzische regent Kharim Kahn Zand. Het paviljoen is fantastisch, de ramen zeer kleurrijk en prachtig. Ieder stukje glas wordt vastgehouden door kleine houten latjes. Hierdoor kan het raam bewegen en lucht doorlaten. De kleuren zijn zo fel en uitbundig, omdat insecten (zoals ze daar beweren) een afkeer hebben van deze fel gekleurde grote oppervlaktes en dus niet naar binnen gaan. Een ding is zeker het geeft in ieder geval een mooi kleuren schouwspel door de ramen en op muren en vloer..