Ze stonden al een hele tijd te kijken en drentelden rond mij heen. Ze durfden nog niet zo, wie trekt de stoute schoenen aan, wie van de twee durft als eerste die buitenlander aan te spreken. Dus gingen ze maar op het muurtje bij de ingang van de moskee zitten, dan kon het niet anders dan dat het contact makkelijker zou zijn. Een van de twee durfde het en zei "hello mister" en na mijn reactie kwam het "where are you from", ik zei "the Netherlands" en zei weer "oh, yes, the land of flowers". Nog even wat plichtplegingen en daar kwam de wens van ze, of ik van hen een foto wilde maken. Klik, twee nieuwe tevreden "vrienden".