Het was een enorme verrassing, na het inkwartieren in de Mathinabad eco=lodge reden we met Abbas, onze chauffeur, de woestijn in. Nog even de weg vragen en verder naar het Korshahi zandkasteel. Voor het kasteel was een enorme waterplaats met de enige bomen in de verre omtrek en de moderne vriendelijke herder. Geen kameel, maar een dikke of-the-road tweewieler. Via Abbas even met hem gekletst, een hard bestaan daar in de woestijn, maar de motor maakt het een stuk makkelijker.
Later in de lodge zagen we een luchtfoto van 20 jaar geleden. Het kasteel zag er toen nog een heel stuk beter, completer, uit.