We lunchen bij het Cheghakhor meer, midden in het Zagros gebergte, als mijn oog op een witte muilezel valt die in de bergen achter het meer aan het rondscharrelen is. Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en loop een stukje de berg op, als plots deze man opduikt. Hij is één van de Ghasga'i nomaden die hier in de lente naartoe trekken en hun tentenkamp opslaan in het gebergte.

De man neemt me mee naar zijn kamp, dat verborgen ligt achter een aantal gestapelde muurtjes en daardoor niet zichtbaar is vanaf het meer. Ik mag een kijkje nemen in de tenten en de jonge geiten aaien. De rest van de kudde is waarschijnlijk op pad.

Ondanks dat we elkaars taal niet spreken is het een mooie ontmoeting. Soms heb je geen woorden nodig om elkaar te begrijpen.