In de dorpen op het eiland Lombok heb ik de meeste mannen niet op enige activiteit kunnen betrappen.
Tenzij je zitten, liggen en hangen in de schaduw ook onder de noemer „iets doen” schaart.
Als ik ze nu had horen praten dan had ik nog kunnen denken dat zij zich bezighielden met de plaatselijke of wereldlijke politiek, maar niets was minder waar.
Alleen de man links in het midden houdt zich bezig met een klusje.

Ik heb me laten vertellen dat de gidsen die de wandelingen in en om de dorpen begeleiden vrijwel allemaal uit vrouwen bestaan omdat in het verleden bleek dat, toen de mannen gidsten, elke verdiende cent door hen direct gebruikt werd voor tabak en drank.