I love Gili - Een Islamitisch Hippieparadijs
Lombok en Gili
Indonesië
TresContent
I love Gili - Een Islamitisch Hippieparadijs
I LOVE GILI...Een bootje met die tekst op de zijkant is het eerste wat mijn blik trekt bij aankomst op Gili Trawangan na een ietwat natte, maar heerlijk verkoelende boottocht. Als ik me op het strand richt valt mij direct het bordje met 'Welcome to Di Gili Trawangan' op.
Tijdens onze voorbereidingen voor deze reis naar Indonesie trok dit eiland onze aandacht door alle positieve verhalen en onze ontmoetingen met reizigers onderweg bevestigden deze verhalen volledig.
Met de voetjes eenmaal in het zand krijg ik het gevoel dat dit een mooi stukje van de reis gaat zijn. Het ziet eruit en voelt nu al als een paradijsje...
Een man met paard en wagen staat ons op het strand op te wachten. Hij zal ons vervoeren naar het resort aan de iets rustigere kant van het eiland, voor Gili begrippen een aardig stukje uit de richting vanaf het 'centrum'. Alhoewel ik me eerder zo verheugd had op het ritje met paard en wagen ('wat romantisch'), krijg ik nu voornamelijk een beetje pijn in mijn maag bij het kijken naar dit uitgemergelde en hijgende paardje. Het rotgevoel zakt gelukkig wat weg bij het zien van ons hutje dat we geboekt hebben bij het Desa Dunia Beda Beach resort, een wat afgelegen maar prachtig resort.
Het vervoer op het eiland bestaat uit niets anders dan paarden en fietsen dus nog geen uur later hebben wij twee fietsjes voor onze hut staan en legt iemand van het personeel ons uit hoe we gemakkelijk via het binnenland naar de barretjes en restaurantjes fietsen. Helaas gaat dit niet buitenom via het strand legt hij uit, een grote golf heeft een hoek van het eiland beschadigd en het onmogelijk gemaakt om via die kant richting 'centrum' te gaan. Ach, hoe moeilijk kan het zijn! Wij als Hollanders zijn expert op fietsgebied en die route vinden wij vanavond wel uit. Tsja, de gedachte dat er geen enkele lamp te bekennen is in het binnenland was ons even ontgaan...Met behulp van een zaklamp-app en logisch nadenken bereiken we dan toch eindelijk de barretjes. Ondanks mijn angst voor het donker geeft het eiland me een veilig gevoel en de nachtelijke ritjes de daaropvolgende dagen zijn dan ook eerder een bron van slappe lach (ow, oeps, kip....auw boom!).
Terwijl vriendje zich deze dagen voornamelijk vermaakt met duiken, fiets ik dit heerlijke eilandje rond. Terwijl vanuit de moskee een oproep tot gebed klinkt, slentert een wat smoezelige hippie me voorbij...waarschijnlijk de kater van de avond ervoor nog verwerkend. Het gezang vanuit de moskee maakt dat het eiland een wat mysterieuze sfeer uitademt. Eigenlijk vat dit moment mijn gevoel bij het eiland mooi samen. Een gematigd islamitische sfeer en een tikkeltje mysterie gemengd met een hippievibe. Bij een van de gezellige barretjes strijk ik neer, bestel een lemon juice en haal mijn reisdagboek tevoorschijn. I LOVE GILI...
Foto's
