Rinjani Trekking; uitputting wordt beloond
Lombok en Gili
Indonesië
Vinnie-g
Rinjani Trekking; uitputting wordt beloond
Een weekje Gili's en dan even onderhandelen zoals wij Nederlanders graag doen in Azië. De beklimming van de Rinjani-vulkaan. Helft van de prijs en ze willen zelf je tent overkopen. Je wordt met een privé chauffeur naar Senaru gebracht, genoeg slaap tijdens deze lange rit. In Senaru kun je op eigen initiatief 2 prachtige watervallen bezoeken, waarvan de verst gelegen Air Terjung Tiu Kelep je in een compleet wereld brengt vergelijkbaar met Jurrassic Park.
Dag 1 van de 3 daagse trekking bestaat uit 6,5 uur lopen met veel pauzes voor de minder actieve deelnemers. Het is heet in de jungle en eten word door het grote aantal porters soms vers voor je neus gevild. Veel respect voor deze porters, die met minimaal 40 kg aan spullen aan hun bamboestok alles naar boven sjouwen op slippers en met een pak shag in hun mond. Aan het einde van de 1e dag stop je onderaan de richel van de grote krater op 2.500mtr hoogte. Let wel even op waar ze je tentje opzetten, we hebben deze hele nacht doorgebracht met opzetten van ons continu in elkaar waaiende tentje. Die grapjassen hadden de tenten op de meest winderige lek neergezet. Ondanks dat het een National Park is, lijkt het soms meer op een openbaar toilet, kijk dus uit waar je loopt :-) De zonsondergang op deze plek boven de wolken is adembenemend.
Dag 2 bestaat uit het beklimmen van de richel, de conflicten met brutale apen en met geluk het zien van een kleine vulkaar in een krater. Wij hadden inmiddels een nieuwe gids, een witte hond die ons leidde en beschermde tegen hongerige aapjes en gevaarlijke stukken. Met het geven van een paar koekjes heb je dus de beste gids. Hij rolde vaak zelf de diepte in en klauterde daarna weer omhoog. Ze nemen het niet zo nauw met veiligheid in Indonesië. En zoals de gidsen zelf aangeven: "You want adventure? You will get it". Een 3 uur durende soms zeer steile afdaling van 600mtr naar het kratermeer. Heel af en toe een stuk metaal om je vast te grijpen. Dit was niet zo zeer veilig, maar meer een teken waaraan je kon zien waar toeristen waren omgekomen. De zon breekt door en hoe vaak kun je nou in een kratermeer zwemmen? Als je denkt dat dat mooi was? De gidsen nemen je een stukje verder mee en je komt bij de beste hotspring ooit uit. Een waterval met water van rond de 40 graden. Een warme douche is een zeldzaam fenomeen in Indonesië. De kleuren en het uitzicht zijn onbeschrijfelijk mooi. Dit is ook wel nodig, want er staat een onverwachts zware klim van 600mtr op het programma. Opnieuw een prachtige toch, maar een goede conditie is vereist. 's Avonds bereik je het basiskamp, hier geven vele toeristen de strijd definitief op.
Dag 3 begint zeer vroeg. 02:00 op en met een minipannenkoek op mag je beginnen aan een zeer zware en gevaarlijk klim in het donker. Diverse groepjes begonnen. Je loopt in gravel, 2 stappen omhoog en je glijd 1 stap naar beneden. De sterke wind kan het nog lastiger maken. Verderop loop je over smalle richels gravel met aan beide zijden een diepe afgrond. Een uitputtingslag waar zelfs onze menselijke gids opgeeft. Wij blijven gericht op ons doel en gaan onze krachten te boven. We halen met slechts 8 mensen van alle groepen de 3.700mtr hoge top van Rinjani. Geholpen door een geweldige witte hond die we belonen met nog meer koekjes. Het klaart op, de zon komt op en een gevoel zo magisch. Je ziet andere vulkanen van andere Indonesische eilanden boven een wolkendek uitsteken, een zicht op een rokende kleine vulkaan in het kratermeer en je ziet je eigen schaduw op het wolkendek in de verte omringd door een ronde regenboog. Zoiets aparts kom je zelden tegen.
De klim naar beneden kun je zo leuk maken als je wilt. Ben je niet bang om vies te worden dan ga je al springend en glijdend door het gravel naar beneden. Vanaf het basikamp is het na een 2e ontbijtje nog 4 uur op je kont vallen naar het dorp waar je word opgepikt in een pick-up. Kijk uit waar je gaat zitten en hou je goed vast. Ik verloor mijn reismaatje die uit de pick-up viel. Gelukkig alleen een paar blauwe plekken ter aanvulling op alle blaren die ze al had :-)
Een van de meest zware beklimmingen waar je mentaal en lichamelijk op voorbereid moet zijn. Het is zeker mogelijk en absoluut de moeite waard. Een echte aanrader!
Foto's
