Om Kawa Ijen te bezoeken slaan we deze keer de nacht maar gewoon over. Om 01:30 arriveren we na een rit van anderhalf uur. Met gids Puti, een ex-mijnwerker, maken we de 3km steile klim naar boven en passeren we alle Chinezen die met sokken in slippers naar boven gaan (kan er met mijn hoofd nog steeds niet bij). Eenmaal boven gaan de gasmakers op en beginnen we aan de afdaling, de krater in. We willen graag het bijzondere blue fire / brandende zwavel van dichtbij zien. Dat lukt en het gasmaker bied genoeg bescherming maar zodra de rook voorbij komt beginnen je ogen meteen te branden. Wel super gaaf om te zien. Ik snap overigens niet hoe de mijnwerkers dit vol houden zonder enige vorm van bescherming. We hebben ze niet gezien omdat ook zij mogen genieten van hun vakantie vanwege Eid al Fitr.
Wanneer we weer terug de krater uit geklommen zijn is er nog tijd om naar de andere kant van de krater te lopen om de zon op te zien komen. In de harde wind en met een extra deken wachten we in de kou, maar we worden wederom beloond met een hele mooie zonsopkomst. Het enige wat niet mee zit is dat de mist in de krater niet weg trekt en we helemaal niets zien van het super blauwe krater meer. We kunnen niet alles hebben.