Spitti. Een geïsoleerde vallei in de Himachal Pradesh. 3 maanden per jaar te bezoeken door de hoge pas die je over moet van meer dan 5200meter. Een voor mijn gevoel levensgevaarlijke weg die langs een diepe kloof naar het Spitti dal leidt. Per toeval kwamen we hier in Ki op een festival terecht waar ik al eerder enkele foto`s van geplaatst heb. Voor de inwoners een jaarlijks uitje . Het Ki-klooster ligt op 4166 meter hoogte halverwege de vallei die eindigt niet ver van de grens met Tibet. in de pauze kun je mee eten met de lokale bevolking. Met je handen en het is dan een kunst een bordje te bemachtigen. De blikken zijn serieus, maar wat ze zien is dat ook. Spannende schouwspelen door dansen uitgebeeld...en met veel enthousiasme bekeken door jong en oud. Hier moeder en kind of oma en kleinkind. Door het harde leven op grote hoogte en ontberingen verouderen de mensen sneller dan hier in ons leef klimaat. De mooiste traditionele kostuums worden uit de kast gehaal. De hoed ivoor daar , een Perak wordt deze genoemd en is per generatie overdraagbaar.