Ahmedabad: het geheim van het blauwe kaartje
Ahmedabad: het geheim van het blauwe kaartje
1-1-2009: Vervolg van blog: bezoek aan het Calico museum: Ahmedabad.
Terug bij het hotel besloot ik een kleinigheid te eten en het geheim van het
blauwe kaartje te ontrafelen.
Ik hield een tuc tuc aan. Het felle, oude chauffeurtje kon alleen Hindi, maar liet het adres vertalen door een voorbijganger. Vol overgave stortte hij zich met een dodelijke snelheid in het verkeer. Hij was superbehendig. Van kunstboekhandel stelde ik me een redelijk hippe winkel voor. Misschien wel een soort "Bruna"
Groot was mijn verbazing dat we bij een bouwvallige zooi stopten. Dit kon het toch niet zijn!
De onderste helft waren winkeltjes, werkplaatsen, waarvan de middelste met
een ijzeren roldeur dichtzat. Ik dacht dat hij misschien gesloten was, maar nee, al snel werd ik naar de veelkleurige bovenverdieping gewezen, waar inderdaad op stond: Art bookshop. Aan de achterkant moest ik via een nauwe trap naar boven. Een smal balkon, vol prularia, belletjes, kaartjes en wat boeken. Niemand te zien. “He Ho”; maar eens roepen… Geen reactie. Het middelste deurtje was dicht.
Ik kwam op het idee om te kloppen en prompt werd de deur opengedaan. Een oudere man en een jongere zaten in een kamertje van amper 2 en half bij 2 en half, tv te kijken. De wanden vol boeken. Of ik even rond mocht kijken! Natuurlijk mocht dat. Toen vroegen ze in welk onderwerp ik geïnteresseerd was. Ik legde hun uit dat dat textiel was. Ze gaven me een stoel en een tafeltje en zochten de boeken van het betreffende onderwerp op. (Dat was dus de gang van zaken)
Mijn hemel, wat was dat watertanden. Het eerste boek was een combinatie motieven gesmeerd op modderhuisjes en patronen in wandkleden. Het tweede over de borduursteken uit Kutch (Het gebied waar ik over een paar dagen heen zou gaan)
Toen kwamen ze met 3 boekjes van het Athsjok museum in Jaipur. Dit museum had ik helaas gemist De boekjes bevatten staaltjes stof van blok prints. De opbouw van de motieven en de kleuren worden heel mooi weergegeven. Er was nog een boek over de traditionele motieven van heel India. De prijzen lagen beduidend lager dan de Euro’s op de achterkant aangaven. Ik kon ze voor 26 euro verzekerd verzenden per luchtvracht. Meeslepen had geen zin en ik had de indruk dat de zaak internationaal bekend stond en de mensen betrouwbaar genoeg. Ik besloot de gok te wagen. Ik mocht nog een foto van de eigenaren maken en ik kreeg een hele mooie Indische kalender mee.
Tot mijn grote blijdschap arriveerde het pakket, keurig ingepakt, stevig met touw vastgeknoopt, 2 uur nadat ik op zaterdag 10 januari weer thuis was.