Niets leuker dan een stad wandelend verkennen. Zonder kaart, maar van te voren een aantal richtpunten op de kaart bekeken. Eén daarvan is de Sameba Kathedraal. Van verre te herkennen door het gouden dak. We lopen de berg op en nemen wat kronkelstraatjes richting één van de ingangen van het terrein. Daar staat een groepje mensen dicht op elkaar in de koude wind. Tussen hen een bloemenkrans. Wat staat hier te gebeuren? We lopen langs het groepje naar de trappen richting het imposante gebouw. Soldaten komen met vlaggen in de hand de trappen aflopen en blijven op een gegeven moment in een lange rij wapperend staan. We lopen door en voelen ons als vorsten ontvangen. Wat leuk .... Boven blijven een tijdje staan om alles te observeren. Mannen in strak uniform geven orders aan de soldaten met vlaggen. Een stapje naar links, nee toch naar rechts en toch maar weer 5 treden naar boven. Een schitterend bloemstuk in de vorm van de Georgische vlag wordt centraal neergezet. Het groepje mensen komt de trappen op, daarna allerlei hoge militairen, prachtig geklede vrouwen en als maffiosi geklede mannen. We weten nog steeds niet wat er gaande is en de mensen die ik vraag, spreken geen woord Engels. Ik sluip toch even de kathedraal binnen. Daar staan een stuk of acht doodskisten met felgekleurde priesters op de achtergrond.
Het bleek een gedenkdag te zijn van militairen die gevallen zijn tijdens gevechten enkele jaren geleden. Eén van de priesters gebaart met vriendelijk gezicht om er ook langs te lopen, maar dan wel de juiste looprichting....