Songpan staat vooral bekend om de prachtige omgeving waar je kunt paardrijden. Ik vertrouw echter liever op mijn eigen voeten dus besluit om zelf naar boven te klimmen. Eerste pad rechts en dan naar boven...klinkt simpel. Dat hier echter een riviertje loopt, is men even vergeten te vertellen. Door het riviertje en de modder klimmen we naar boven, onszelf afvragend of dit de juiste route is. Nadat ik voor de zoveelste keer tot mijn enkels in de modder sta en de heren nog steeds beweren dat we goed lopen (uhuh), is dan eindelijk het einde in zicht. Eenmaal boven draai ik mezelf om en bewonder het prachtige landschap. Tja, dat was toch wel al die moeite waard. Nu weer naar beneden...