Als ik door een heel klein winkelcentrum loop in Xiahe spot ik een groepje jonge kinderen. Het contact is heel snel gemaakt en al snel zit ik op mijn hurken tussen de kinderen. De kinderen vinden mijn camera helemaal het einde en springen enthousiast voor mijn lens en gieren het uit van het lachen als ze zichzelf terug zien. Ze worden zelfs zo enthousiast dat ze me per ongeluk omver duwen en lachend zitten we met z'n allen op de grond. Na een tijdje zwaai ik de kinderen uit maar als ik ze na 30 minuten weer tegenkom, herkennen ze me meteen en beginnen weer stralend te zwaaien. Tja, de glimlach van een kind...