Terwijl Nederland elfstedenkoorts heeft en ik rillend de kachel nog een graadje hoger zet, denk ik terug aan de koude momenten in China.
De week voor vertrek bestudeer ik nauwlettend de Chinese temperaturen op het internet om enigzins in te kunnen schatten, wat er in de tas gaat. De temperaturen liggen tussen de 10 en 28 graden en dus pak ik mijn tas in.
De eerste week van mijn reis moet ik al concluderen dat ik misschien iets te enthousiast ben geweest want de temperaturen zijn toch wel een stuk lager dan aangegeven.
Week 2 wordt het helemaal een drama als ik in Langmusi onder de douche sta. "Kelly, het sneeuwt" hoor ik mijn kamergenoot roepen. "Neeeehhhhh" is het enige dat ik onder de douche kan roepen. Terwijl ik uit het raam staar, zie ik een grote witte deken terwijl mijn slippers en korte broek onderop in mijn tas liggen. Toch maar dat warme vest...alweer!!