Suzhou stad van tuinen, kanalen en zijde
Jiangsu en Zhejiang
China
Mireille
Suzhou stad van tuinen, kanalen en zijde
Na een week is het tijd Shanghai te verlaten. Het begint luxe want ik sluit mij aan bij de Nederlandse Philips mensen (van het medisch congres in Shanghai) die een dagtour Suzhou ondernemen, ik reis mee en blijf dan in Suzhou. Gezellig, inmiddels ken ik ze en na afscheid van mijn zus te nemen gaan we op pad. Wat later blijkt vliegt mijn zus net op tijd terug naar Nederland. Ze redt het tot Düsseldorf, waar de KLM genoodzaakt is te landen als gevolg van de IJslandse aswolk, de reis wordt voortgezet per bus, zij komt wel thuis.
Suzhou is een mooie stad, bekend om haar kanalen en tuinen. De tuinen hebben beeldende namen "Master of Nets Garden", “The Humble Administrators Garden”, The Couples Garden” en “The Garden for Lingering in”. Wel, zal blijken, komen er veel toeristen (lees Chinezen) en zijn de souvenirs en versnaperingwinkels vooral bekoorlijk voor hen.
Met de georganiseerde ‘Philips privé-tour’ bezoeken we de enige nog overgebleven stadspoort en beklimmen de stadsmuur. Wij vallen in het niets met de lading Chinese rode-pet-dragende ouderenreisgezelschappen, velen met hun jampotje chinese-thee in de hand. Naast dat wij er lustig op los fotograferen, pronken ook wij bleekneuzen in menig chinees fotoalbum. Omdat naast haar tuinen Suzhou bekend is om haar zijde vervolgen we onze trip naar een staatszijdefabriek, van zijderupscocon tot mooie zijde lapstof. Wat een mistroostige bedoeling, lopendebandwerk in een enorme fabriekshal, felle lampen, vochtig warm waar een weeïge gekookte rupsengeur hangt. De fabrieksarbeiders, allemaal dames, staan achter bakken kokend water met rupsencocons, de zijdedraden draait zich op honderden dansend klosjes. In een oud nachtkastje zie ik de jampotjes gevuld met bloemblaadjes thee, gelukkig er zijn theepauzes. Natuurlijk is er een winkel met zijden dekbedden, tierlantijntjes, kleding en pyjama’s. Ik vind vooral de etalagepoppen met hun lachende Chinese propaganda gezichten mooi. Wat we hierna zien zijn we met zijn allen sprakeloos over. De zijdeborduur 'fabriek'. Ongelooflijk dat dit met mensenhanden gemaakt wordt, zo ienieminie fijntjes en delicaat. Daar zijn onze Nederlandse boduurwerken maar lompe kleuterwerkjes bij. Een dergelijk zijdeborduurwerk duurt al gauw 1,5 tot 3 jaar en de voorzijde is even gaaf als de achterzijde, in andere woorden het maakt niet uit welke kant je kiest om op te hangen. Het zijn net foto’s of schilderijen, de ogen van Mao en Lady Di in de zijdeportretten volgen je door de kamer, even beheers ik mijn neiging om Mao zijn zijde haartjes op te doffen. Plagiaat is in Suzhou duidelijk geen probleem, want de schilderijen van Monet, Gustav Klimt en Picasso glimmen je allemaal tegemoet. Met een fotootje of tijdschriftknipsel als voorbeeld worden de borduurkunstwerken gemaakt. Na het gezamenlijke bezoek aan de kleine maar prachtige "Master of Nets Garden" uit de twaalfde eeuw wordt ik bij mijn hotel gedropt. Een raar gevoel als ik de vertrouwde groep uitzwaai, nu gaat mijn reis alleen verder. Ik check in bij het mooie Garden Hotel, wat eveneens in een schitterende tuin ligt.
De volgende dag straalt de zon, een perfecte dag om een aantal tuinen te bezoeken! Gewapend met papiertjes in het Chinees geschreven tuinnamen erop ga ik op pad. Helaas onderweg naar de ‘Humble Administrator’s graden’ ben ik zo om me heen aan het kijken dat ik de omhoog staande stoeptegel niet zie; als een gevelde boom knal ik languit op straat. De pijn giert door mijn knieën en een doomscenario schiet me te binnen. Een groepje oudere Chinese mensen rapen me op en plaatsen me op een muurtje. Ze komen naast me zitten, een oudere dame veegt met haar ruwe werkhanden de tranen van mijn wangen. Ze vragen me meerderenmalen iets met een ronddraaiende wijsvinger in de lucht. Ahàà ik snap het – of ik alleen ben. Ik knik bevestigend. Hun gezicht toont medelijden, ik word nogmaals over mijn schouders geaaid. De pijn in mijn knieën is heftig en ik zie dat mijn rechterarm van roze naar blauw-paars verkleurt. Mijn muur-buurtjes zien me knie-wrijven, Ze stropen mijn broekspijpen op. Tien paar ogen gluren naar de inmiddels fors gezwollen pimpelpaarse knieën er komt meer volk kijken naar dit wonderlijke tafereel. De muur-buurtjes vertellen met veel armgezwaai al wijzend naar de stoeptegel over mijn lot. Inmiddels gaan twee oudere dames door de hurken en beginnen mijn benen en knieën in te smeren met een crème, de schatten. Anderhalf uur later voel ik me monter genoeg en besluit voorzichtig aan alsnog die humble administrator zijn tuin te gaan bezoeken. Wat is het er druk, hordes groepen sjouwen achter hun gevlagde reisleider. Duidelijk een Chinees ‘moet-je-geweest-zijn’ locatie want andere soort toeristen zijn niet te bespeuren. Niettemin het is er wonderschoon mooi met vele watertjes, rotspartijen en bloeiende bomen.
Na de tuin loop ik een achteraf wijkje in - Pingian Lu is de doorgaande straat. Een schot in de Chinese roos! Weinig toeristen, oud, grachtjes en vele steegjes. Het alledaagse Chinees straatleven kabelt voort, kijkend in winkeltjes en openstaande deuren is een lust voor oog en een prikkeling voor andere zintuigen. Ik loop langs een kapperswinkel, of dat dacht ik, terwijl ik eens uitgebreid door de ruit kijk zie ik dat de schaars geklede dames breeduit lachen en besef ik dat Suzhou óók een rosse buurt heeft! Een oude man komt op zijn pantoffels aangesjokt, emmer en touw in zijn hand, want het water wordt hier nog uit een gemeenschappelijk waterput getrokken. Door het kanaal vaart de eenvoudige vuilophaaldienst. Kleine kindertjes rennen door steegjes met hun open luierloze broekjes terwijl ouderen zich in het namiddagzonnetje voor hun huisje hebben genesteld. Het is een fotogenieke buurt, daarom laten vele jonge stellen zich professioneel op de foto zetten in hun mooiste kleding. De beste plek, het juiste licht, de mooiste pose zijn voor mij een meegenomen makkie om foto’s te nemen. Ik neem nog even plaats op een oud bruggetje om alles goed in me op te nemen. Het wordt avond en tijd om terug te keren naar mijn hotel. Morgen reis ik verder.
Foto's
