Laatste dagen van mijn reis door het zuiden van China.
China
Azië
Huff
Laatste dagen van mijn reis door het zuiden van China.
Op de 17e dag moeten we eerst vier en een half uur rijden om in Dali te komen , we lunchen nog gezamenlijk en zijn de rest van de dag vrij en wij slenteren door de straatjes, beklimmen de toegangspoort, mogen een tempel niet naar binnen en zien op een plein een demonstratie van jiu jitsu van kinderen. We drinken wat, kopen wat souveniers en op een ander plein zijn er weer mensen aan het dansen en zo is het een ontspannende middag. Boven aan een open raam zitten we ’s avonds te eten en genieten na van een heerlijk dagje en nu dan vakantie. En zo gaan we de volgende dag (dag 19) op naar Lijiang, maar eerst brengen we een bezoek aan De Drie Pagodes, de San Ta Si, en wandelen via een mooi park naar een mooi punt, waar de foto’s mooi uitkomen omdat ze weerspiegelen in een meertje. Het is een overblijfsel van een groot boeddhistisch tempelcomplex, wat in de Quin-dynastie is verwoest en waarvan deze pagodes nog over zijn. De middelste is 69 meter hoog en telt 16 verdiepingen en is in de 9e eeuw gebouwd. De andere twee zijn 200 jaar later gebouwd. Deze twee staan ook een beetje scheef en dat komt door aardbevingen, die daar nogal eens voorkomen. We komen nog langs een lokale markt van de Bai bevolking en ook daar is het genieten van alles wat we zien en wat er te verhandelen valt. We eten bij een plaatselijke familie en later zien we hoe men batik kleden maakt en ook weer de grote tonnen waar men de lappen op natuurlijke wijze kleurt in de indigo blauwe kleuren en prachtig geborduurde schilderijen met mooie kleurige zijden draden. Een streling voor het oog . Dan op naar Lijiang met op het centrale plein zijn bekende waterwielen en waar het heel, heel erg druk is. We gaan er voetje voor voetje naar toe, zo druk is het er, en gaan daar naar de Mac Donalds om eens een keer geen rijst te moeten eten. Later op de avond schuifelen we weer naar ons hotel, dat sfeervol verlicht is met die rode lampions, die we de hele reis door zagen. Lijiang staat bekend om zijn Naxi-volk , die de belangrijkste niet-Chinese bevolkingsgroep van China zijn. Hun huizen zijn versierd met kunstig houtsnijwerk in panelen, deuren en kozijnen. Niet de man maar de Naxi vrouw staat aan het hoofd van het huishouden. De vrouwen dragen klederdracht, een soort cape en een Mao-pet. Ook dragen ze blauwe mutsen tot over hun oren. In de stad zie je ze meestal lopen met een mand op de rug. Het meest uniek aan de Naxi: ze gebruiken het laatste overgebleven pictogrammenschrift ter wereld. Hun donkere hessen staan voor de nacht en de witte banden waarmee het schapenwollen dek op de rug vastzit, staat voor de dag. De zeven rondjes op de rug moeten de sterren voorstellen. Lijiang wordt ook wel het Venetie van het Oosten genoemd, vanwege de vele waterwegen en bruggetjes. We brengen een bezoek (dag 20) een het “Black Dragon Pool”meer, maar die is door de grote droogte zo goed als drooggevallen en de pagodes en bruggetjes komen niet tot hun recht. Het Naxi-museum is leuk om gezien te hebben en gaan daarna naar de Yufeng tempel, waar een stel oude dametjes ons van harte welkom toezingen. Deze boeddhistische tempel staat bekend om zijn cameliaboom, die met wel 10.000 bloemen bloeit, maar niet in bloei stond toen wij er waren. Het is er rustig en we wandelen dan ook door de tuin heen, af en toe wat klimmen en van een mooi uitzicht genieten. ’s Middags gaan we op ons eigen houtje Lijiang verkennen en gaan eerst naar de plaatselijke markt. We willen graag personen van de Yi-stam (de zwartkappen) ontmoeten en dat is gelukt. Ze wilde heel bereidwillig met ons op de foto en zijn dan later door de achteraf straatjes van het plaatsje gewandeld. Nu wel een tempeltje waar we in mochten en op een dakterras met uitzicht over heel Lijiang een kop koffie gedronken. Ook werden er fotosessies genomen van fotomodellen in klederdracht en daar waren wij als de kippen erbij om ook mee te doen. We slenteren terug naar het hotel en eten daar in de buurt en genieten nog lang na van deze mooie dagen. De volgende dag (dag 21) gaan we fietsen. We zien een groot standbeeld van Mao en dat fietsen, oei, oei, oei wat was dat erg. De hele weg heen een vals plat hellende weg naar een paar dorpjes is een ware crime en de langs stuivende auto’s zijn geen pretje. In het plaatsje Baisha rusten we even en lopen langs wat kraampjes en we ontmoeten er ook Dr. Ho, de kruiden dokter, bekend van de T.V. Dan weer op de fiets naar Lijiang, wat nu gemakkelijker gaat, omdat we nu berg af waards gaan en maken ons op voor de vlucht naar Chengdu. Die dag (dag22) gaan we een bezoek brengen aan de reuzenpanda’s. Het reservaat is opgericht om de panda en zijn leefomgeving te beschermen en ook wordt er met de panda’s gefokt om ze in stand te houden. Het is heel erg warm en de dieren mogen niet naar buiten en ze blijven dan ook in een aircondition binnenverblijf, waarvan de ramen van binnen en van buiten beslagen zijn, dus een knappe foto kan niet gemaakt worden. De rode panda, deze lijkt meer op een vos, was wel buiten en daar heb ik wel foto’s van. Ook is er een museum over de panda’s. Daarna nog naar een park, waar er thee is en je rond kunt lopen en kan zien hoe oren schoongemaakt worden, er gemasseerd word, gedanst, majong gespeeld en muziek wordt gemaakt. ’s Avonds hebben we het afscheidsdiner en de volgende dag (dag23) gaan we rond het middag uur naar de luchthaven, maar wij nemen vroeg in de ochtend een taxi en laten ons naar het boeddhistische Wenshu Klooster in het oude centrum brengen en genieten van de mooie houten gebouwen, de potten waarin de wierookstokjes staan de dampen en de monniken, die lopen of zitten te bidden. We lopen gebouwen in en uit en niemand die ons tegen houdt en we zien de vijver met wel duizenden schildpadden en het is volop genieten. Helemaal achter in de tuin is een gebedshuis met drie verdiepingen, we beklimmen de trap en hebben een mooi uitzicht en in het gebouw staan wanden vol met kleinere boeddha’s. Er zijn mensen aan het werk, maar die sturen ons niet weg en wij hebben respect voor de serene sfeer die er hangt en tenslotte verlaten we het klooster. Bij het klooster zijn nog allerlei marktkraampjes, die leuke en audentieke spullen verkopen. We hebben een fijne ochtend in een hele aparte sfeer. Dit klooster is een ware aanrader voor degene die Chengdu aandoen en wat een waardige afsluiting van de 23-daagse reis was door het Zuiden van China.
Foto's
