Mensen langs de randen van Yunnan
China
Azië
Rien-Eyk
Mensen langs de randen van Yunnan
Een reis langs de randen van Yunnan leidde ons naar de grens van Vietnam, het grensgebied met Myamar en naar de rand van het Tibetaans plateau. Daar genoten we van moderne miljoenensteden, prachtige landschappen, met rijstterrassen, rubber- en bananenplantages en theevelden maar ook van hoge bergen en diepe dalen. De boeddhistische tempels, de tempels van Confucius, de tempels in Oost-Tibet en zelfs de Rooms-Katholieke kerken gaven een beeld van de verscheidenheid in geloven daar. Zeker vermeldenswaardig is het eten in Yunnan. Vaak aten we in simpele lokale eethuisjes te midden van de bevolking. En als je van lekker eten houdt, dan is de keuken van Yunnan een aanrader.
Maar het meeste indruk maakte toch wel de mensen van Yunnan. Het is op etnische gebied een regelrechte goudmijn. Op onze reis zijn we veel verschillende bevolkingsgroepen tegen gekomen, die vaak in hun traditionele klederdracht liepen. Dat was niet alleen mooi om te zien, maar leverde vaak leuke ontmoetingen op ook al konden we elkaar moeilijk verstaan. De mensen van Yunnan zijn vriendelijk, open en nieuwsgrierig. We kregen de indruk dat een westerling in dat gebied een unicum is.
In China leven nog 56 verschillende bevolkingsgroepen, ook wel minderheden genoemd. Met name in deze grensgebieden kwamen langs veel lokale markten, zonder maar één andere toerist tegen te komen. Veel stammen houden vast aan hun traditionele kledij en dat maakt een bezoek aan die markten een feest.
In het zuiden van Yunnan nabij Jinping troffen we de Red Top Yao met hun kenmerkende rode puntmutsen. Maar ook de Black Hani met hun zwart-blauwe kleren en dikke zwarte kunstvlechten boden op de markt hun groenten aan. De Miao met rood-oranje rokjes completeerden het pallet.
Wat meer naar het zuiden bij Mengla kom je Hani tegen met een totaal andere klederdracht, met v-vormige versieringen van witte kralen
Bij de grens van Vietnam troffen we Sand Yao, met veel kralen en oranje accenten. Zij leven aan aan beide zijden van de grens en hielden zich bezig met de handel in bananen. Ook de Yi-bevolkingsgroep was vertegenwoordigt, met kenmerkende roze kleurige pompoentjes of befjes. Bij de grens van Myamar leefden veel Wa-mensen. Onderweg kwamen we ook weer andere minderheden tegen zoals de Naxi, Bai en de Lisu.
In Wumulong troffen we de Limi Yi. Zij waren geheel gekleed in donker paars tot bijna zwarte kleding. Langs de grens van Tibet is natuurlijk de Tibetaanse klederdracht zichtbaar en die we tijdens het Horse Riding Festival in Shangri-La werden we getrakteerd op de Black Yi met hun hoge hoofddeksels.
Kortom een reis langs prachtige mensen in een schitterend decor, waar we van volle teugen van genoten hebben. Nog nooit heb ik zoveel mensen op de foto vastgelegd.
Foto's
