Als je naar Ankor What gaat dan kom je ze tegen. Kinderen die postkaarten verkopen. Je krijgt dan een dubbel gevoel, je vindt het zielig en soms storend dat de kinderen je continue aanspreken. Je koopt niets omdat het vaak onnodige spullen zijn maar ook omdat je geen kinderarbeid wilt aanmoedigen en soms denk je dat het beter is dan bedelen. Meestal raak je in gesprek of maak je wat grapjes om een glimlach op hun gezicht te krijgen want kinderen willen mar een ding. Spelen en dat kan je heel goed in Ankor.