In het eeuwenoude dorpje Lahic lijkt de tijd stil te staan. In de entourage van het ver van de gebaande wegen afgelegen dorpje met straten, voorzien van ongelijke klinkers, en met gebouwen die de tand des tijds hebben weten te doorstaan, waan je je in een periode zoals die volgens overlevering gelijkenis zou kunnen vertonen met de middeleeuwen. Diverse gebouwen zijn voorzien van de voor de Kaukasus zo karakteristieke erkers. In een stil en verlaten straatje kwamen we een man te paard tegen. Het lijkt erop, dat hij net zijn boodschappen heeft gedaan. Hij stond kort stil en keek ons zwijgend en met een blik van verbazing aan om vervolgens zijn rit voort te zetten.