Chenini - aan de rand van de woestijn.

Eindelijk het land is weer open,
Open en toegankelijk.

Wat mij het meest boeide van Tunesië is het uiterste westen en het zuidelijkste richting Sahara,
Het land van de oases en diepe bergspleten en vlakke kale velden,
Bergspleten kaal en ongenaakbaar, kale velden onaantastbaar.

Chenini in het zuiden en werkelijk een zeer kaal sprookje,
Oud en vervallen maar hoog gelegen in een dal met ontelbare indrukwekkende bergen.

Het was echt een reisje waard in deze wondere wereld van het stof,
Het oude stof Chanini wat echt aan te bevelen is in deze wereld van vergangen historie tussen onherbergzame kale bergen.

Een historie van vervallen lemen huizen.