Chenini.

Het vervallen stadje op een hoge berg,
Wat in de verte al te zien is.

Het hoge stadje met zijn oude muren,
Bruin en bijna verlaten.

Het toch mooie blik voor je oog,
Chenini wat lig je hoog.

Het even stilstaan bij dit wonderlijke monument,
En stil dat is het zeker.

Het bijzondere van deze oude muren,
Die rijken tot in een blauwe hemel.

Het toch ongenaakbare in een wereld vol erosie,
Erosie van die vele bergen er omheen.

Het bijna tastbare gevoel wat zie ik,
Ik zie enkele locals om me heen.

Mooi en zeker hoog.

Diep in mijn gedachten.