Tataouine

Het smalle weggetje van Chenini naar Douiret is zeker bijzonder,
Je komt hier echt niemand tegen en hebt het hele rijk echt voor je alleen.

Het weggetje voert je door enige dalen vol met super mooie blauwe distels,
En het stoppen kan dus ook zeker overal waar je maar zou willen.

Kleine toch nu droge oases komen hier zeker op je pad,
En die aanwezige palmen zorgen dan ook even voor de nodige schaduw.

Iets verder richting Douiret hoog op een berg geleden zie je die gehele verte,
Die verte aan de andere kant met zijn waanzinnige vergezichten op kale bergen.

Zo verlaten in het heldere licht.

Anders kan ik niet zeggen.

Hoe stil. Hoe licht.