In El kef, een klein schilderachtig stadje, overnachtten we in een hotel aan de rand van de stad. Naast het hotel was een klein huisje. Elke keer als wij bij het hotel weggingen of terugkwamen waren er wel één of meerdere vrouwen voor of naast het huisje. Zij lachten altijd vriendelijk naar ons en toen zij een keer thee aan het drinken waren (op de drempel van de voordeur en op een klein bankje daarnaast) werd ons ook thee aangeboden. Mét een echt Tunesisch koekje! Met handen en voeten hebben we wat geprobeerd te ‘praten’, het leek wel een vrouwenmiddag! Heel bijzonder deze ontmoeting met een geheel andere cultuur… Op de foto één van de vrouwen, zij had een mooie witte omslagdoek en rode gelakte nagels. Ze zwaaide altijd als we langsliepen en glimlachte, het viel mij op dat zelfs haar ogen lachten...