Mijn mond viel letterlijk open van verbazing, toen mijn gids in Selous Game Reserve me naar deze bizarre plek bracht. Een behoorlijke grote kolkende modderpoel, waarin tientallen (of misschien wel honderden) nijlpaarden lagen. Vanwege aanhoudende droogte waren al deze nijlpaarden vast komen te zitten in de modder; zij konden hier niet meer uit. Als de droogte nog veel langer zou aanhouden, zou dat voor al deze dieren hun dood betekenen. Zo hard is de natuur!

De luchtbellen die je in grote getale aan de oppervlakte ziet, zijn spartelende meervallen. Duizenden van deze vissensoort weten zich nog nét voort te bewegen in de steeds dikker wordende modder. Maraboes en gieren verzamelen zich rondom de poel, omdat de meervallen zich steeds makkelijker laten vangen. Een reiger weet de situatie goed in te schatten en doopt de rug van een nijlpaard om tot standplaats. Het nijlpaard kan hem toch weinig maken.

Het tafereel is even imposant als dramatisch. En wat mij betreft ook kenmerkend voor Selous als game reserve. Hier is de natuur keihard en weinig beïnvloed door toeristen. Het is relatief weinig bezocht, maar daardoor voel je je extra dicht bij de natuur.

Toen de volgende dag een enorme stortbui losbarstte, dacht ik toch meteen aan deze nijlpaarden. Gelukkig. Door het oog van de naald.