Met de vissers op pad over het Victoria meer.

Door: Pkoelewijn

Geplaatst op Sep 11, 2010

Het Victoria meer is het op een na grootste meer ter wereld. Het meet 150 bij 250 kilometer. Onze safarireis eindigt hier op een vrijdag in de aan het meer gelegen Speke Bay Lodge. Vanaf de veranda van onze luxehut kunnen we het vogelleven in en rond het water bestuderen. In de boom voor ons huisje is het een va-et-vient van wevertjes, terwijl op de rots in het meer de hele dag twee aalscholvers staan te suffen, soms afgewisseld door een paar kingfishers.
Gert, een van de (Nederlandse) eigenaars van de lodge, is een echte vogelkenner. Hij geeft ons in de middag een prima rondleiding over het terrein.
Verder is er bij Speke Bay Lodge weinig te beleven , daarom wordt er een boottochtje voorgesteld naar een nabijgelegen vissersdorpje. Blij met deze afleiding, gaan we allemaal mee. Op de zaterdagmorgen wandelen we naar het nabijgelegen strandje en stappen in vier roeiboten die elk worden bemand door drie stevige vissers. We varen langs de kust van het meer naar het dorpje waar we bij aankomst worden begroet door een enorme rits kinderen. Binnen de kortste keren heeft iedereen aan elke hand een kind en zo wandelen we in optocht langs de markt en de winkelstraat met piepkleine kraampjes en uitstallinkjes. Er is ook een "café" en een "apotheek" . Overal liggen partijen kleine visjes in de zon te drogen.De bevolking is uitermate vriendelijk en de nurse van de apotheek legt ons uit hoe zij hier de medicijnen verstrekt. De kindertjes laten ons slechts onder luid protest los en zodra je een vrije hand hebt klampt er zich weer eentje aan je vast. De kinderen zijn merendeels in Westerse tweedehands kleren gehuld. Zo draagt het meisje aan mijn rechterhand een groen-rood geruit kerstjurkje met zwartfluwelen kraagje, typisch Marks en Spencer.
Na een uitgebreide bezichtiging van het dorpje stappen we weer in de boten en keren terug naar onze lodge. Een van onze reisgenoten zegt dan dat haar was verteld dat de vissers tijdens het roeien voor ons zouden zingen...Ze is teleurgesteld, want de roeiers hebben nog geen noot laten horen. Oké zeg ik, laten wij zelf dan maar eens wat gaan zingen en we beginnen met "Schuitje varen, theetje drinken" , gevolgd door "Op de woelige baren".
Dat laten de heren roeiers niet op zich zitten. Binnen de kortste keren schalt er een lied over het Victoria meer met voorzang door een visser van de eenregelige coupletten, waarna ze allemaal het refrein meebrullen. Dit refrein heeft de verheven tekst: HAHA PINAMA, of zoiets. Er wordt op het ritme van het lied geroeid. Dit is erg leuk, maar na zo'n 10 minuten worden we allemaal doodziek van dit eentonige lied. Helaas, die koppen gaan niet meer dicht totdat we bij het strand van Speke Bay Lodge aanmeren.
Mocht je daar ooit nog eens gaan logeren: je bent gewaarschuwd, HAHA PINAMA....