Toen we wat 'rondkuierden' in Kisoro sprak een jonge (duidelijk dronken) man ons aan en vroeg om mee te gaan naar zijn volk.
Het was een pygmee.
Toegekomen in hun 'habitat',beleefden we een van de hoogtepunten van onze reis!
Deze mensen hebben (nadat ze zijn verdreven uit het woud) werkelijk niks!
Maar ... met het weinige (hoor maar niks) proberen ze te leven op zijn best.
Ze zongen en dansten voor ons ; het was werkelijk geweldig.
En dit kleintje keek toe...