De groep van 18 berggorilla’s waar wij na een pittige tocht terecht kwamen zaten ook enkele jonkies. Echt super om te zien hoe ze nog onzeker in bomen klauteren, met takken en mos gooien en ander kattenkwaad uithalen, maar wel altijd op maar een paar meter van de moeder. Deze kleine was echt op ontdekkingstocht, net een klein mensje. Steeds aan het proberen om de grenzen op te zoeken van wat de moeder nog tolereerde. Helaas komt het nog steeds voor in Congo dat deze jonkies bij hun moeder worden weggenomen (de moeder wordt hierbij meestal gedood) om als huisdier te dienen of voor andere illegale praktijken.
Gelukkig is dit in Oeganda, waar grofweg de helft van de ongeveer 720 berggorilla’s leven, niet het geval, integendeel; de populatie gorilla’s is daar de afgelopen 10 jaar met meer dan 10 procent gestegen. Door daar als (eco-)toerist de gorilla’s te bezoeken draag je bij aan het behoud van deze fantastische dieren omdat de lokale bevolking ook profiteert van het geld dat wij daar uitgeven en de lodges e.d. die gebouwd moeten worden. Vrijwel alles wordt op natuurlijke wijze door de lokale bevolking aangelegd en ook het horecapersoneel is vooral lokaal.