Vanuit Kisoro gaan we met een gids naar een pygmeeën dorp hier in de buurt. Eerst gaan we langs een winkel om maismeel te kopen en jerrycans met bakolie, pennen en schriften.
We worden vriendelijk ontvangen en krijgen een rondleiding langs de paar hutjes. Er worden nieuwe huisjes voor hun gebouwd door niet Pygmeeën, wat ik vreemd vind. Het zijn ingehuurde Ugandezen die door een stichting betaald worden. Er is een stuk land waar kool op verbouwd wordt, ziet er netjes uit, maar ik krijg ook hier mijn twijfels bij. Ik heb het idee dat wij dit allemaal in stand houden mede door ons bezoek en de spullen die we geven. Maar de Pygmeeën zelf zie ik hier nog niet een beter leven door krijgen.