Sahara dreams
Sahara dreams
Sinds dat ik in 2007 naar de Sahara ben geweest wilde ik weer graag terug, toen was het naar het zuiden van Algerije waar ik vijf dagen met jeeps door het Tassili Du Hoggar Nationaal park ben gereden. Uiteraard zaten daar schitterende wandelingen bij over de hoge zandduinen en mooie rotspartijen, maar toch miste ik iets.
De kamelen of in deze regio dromedarissen (de originele kamelen met twee bulten komen alleen voor in Azie) ,dat ter zijde ik had zo'n plaatje in mijn hoofd van de Sahara met eindeloze zandduinen waar karavanen van tientallen kamelen door trokken van oase naar oase. Dit beeld speelde nu al een paar jaar in m'n hoofd, ik wil fotos van kamelen in de zandduinen, na het internet een beetje te hebben afgezocht kwam ik uit op een wandelreis in het woestijngebied van Marokko inclusief een driedaagse tocht door de Erg Chebbi met kamelen.
Afgelopen kerstvakantie was het dan zo ver na een schitterende trekking door het Saghro gebergte was ik nu onderweg naar het Sahara gebied en de kamelen, eenmaal aangekomen op het startpunt ongeveer vijftien kilometer van Merzouga waren de kamelendrijvers nog nergens te bekennen waaide het hard en was het gewoon koud. In Algerije rond de zelfde tijd was het 25 graden nu kwam de gevoelstemperatuur niet boven de tien graden uit, dit had ik niet besteld zo lukken die foto's natuurlijk nooit omdat ik m'n camera voordurend in de tas moet houden vanwege al dat opwaaiende zand. Alle fotograven weten dat camera's en zand niet de de beste vrienden zijn over de lenzen nog maar niet te spreken, na de lunch waren de kamelendrijvers ook aangekomen samen met negen van hun beste dieren en kon de tocht beginnen. Het weer was er nog niet echt veel beter op geworden ,de wind had in kracht toegenomen waardoor er nog meer zand in de lucht werd geslingerd en de camera de meeste tijd in de tas zat. De outfit was inmiddels gegroeid naar drie lagen kleding inclusief een fleecetrui en Goretex jas en had het meer weg van de Noordpool dan het ideaal plaatje dat ik van de sahara had, de wandeling werd vanwege het weer ingekort en sliepen met de tent binnen de muren van een verlaten gastenverblijf.
Die avond ging de wind gelukkig liggen en kwam er een schitterende sterrenhemel tevoorschijn, ook één van de redenen waarom ik graag naar woestijn gebieden ga. Bij mij thuis is er zo veel lichtvervuiling door de A15&16, dat het s'nachts bijna net zo licht is als overdag.
Dag twee de wind was verdwenen en de zon kwam ook tevoorschijn, eindelijk kon ik mijn camera uit de tas halen om de foto's te maken waar ik voor kwam. We vertrokken vroeg waardoor er nog mooi licht was, omdat de temperatuur nog steeds niet boven de tien graden uit kwam ging iedereen lopen waardoor de kamelen volledig vrij waren van toeristen. Het eerste gedeelte liepen we door een rotsachtig gebied met af en toen een kleine zandduin, en was ik samen met een andere reisgenoot die de zelfde plaatjes zocht druk met foto's schieten. Het zijn nog niet de zandduinen die ik zocht welke ik wel in de verte zag liggen maar het leverde wel de eerste foto's op, en je weet maar nooit of die wind weer komt opsteken waardoor de apparatuur noodgedwongen weer in de tas zou verdwijnen.S'middags na de lunch was de temperatuur ook wat aangenamer geworden waardoor de jas ook uit kon maar de fleece nog steeds aan, ook hadden een aantal reisgenoten besloten dat ze een stukje op de kamelen wilde meerijden waardoor het voor mij weer lastiger werd het ideale plaatje te schieten, maarja het licht was nu ook te fel en de omgeving ook schitterend om er zo van te genieten. We liepen inmiddels door de bekende duinen die iedereen op alle foto's voorbi j ziet komen, alleen de kamelen houden er dus niet van om over die mulle duinen te lopen en namen onze kamelendrijvers een totaal andere route door de rivierbeddingen.
Aan het eind van de middag beklommen we een 150 meter hoge duin nabij ons kamp om daar te genieten van een schitterende zonsondergang, ook zag ik Merzouga al in de verte liggen waar we de laatste dag naar toe zouden lopen.
Dag drie van de trektocht en nog steeds was ik opzoek naar het perfecte plaatje van de kamelen in de zandduinen, gelukkig zaten we nu midden tussen de duinen en besloten alle reisgenoten ook deze ochtend weer te gaan lopen waardoor ik nu mijn kans moest pakken om de foto's te maken.
Ik bleef zo dicht mogelijk bij de karavaan terwijl de rest van de groep (op die ene reisgenoot na) door liep, eindelijk liepen de modellen door de achtergrond die ik zocht en met het vroege ochtendlicht leverde dit na drie dagen wandelen eindelijk de foto's op welke ik al zes jaar in m'n hoofd had.
Aan het eind van de middag zetten we voor het laatst de tenten op aan de rand van het schitterende duinengebied, na de lunch namen we afscheid van onze kamelendrijvers welke er met mijn negen modellen in de verte verdwenen.
Al met al was dit een mooie tocht door het schitterende duinen gebied van de Erg Chebbi en ben ik blij dat ik een driedaagse tocht had geboekt dwars door de woestijn, vele maken een tochtje van een paar uur of hoogstens één dag. Als ik dan het zelfde weer zou hebben gehad als op dag één dan had ik de schitterende foto's wel kunnen vergeten, tevens was het een stuk kouder dan ik had verwacht en zijn warme kleren ook voor overdag hard nodig!!!!