Vervolg een middag in Azrou

Door: Simoneemens

Geplaatst op Feb 8, 2015

Een tijd geleden postte ik een blog over een dag tijdens onze reis in Marokko. Voor ons uit starend zaten we aan de rand van het dorpje Azrou. Voor ons lag het Andes gebergte, adembenemend rustig. Na afloop van het middaggebed stroomde het dorp vol met mannen die zojuist uit de moskee waren gekomen. Een van hen liep ik onze richting en vroeg of hij naast ons mocht komen zitten.
Hij vertelde dat hij werkzaam is als docent Frans op een school verderop. Onze Franse skills zijn niet om over een huis te schrijven en Arabisch spreken wij al helemaal niet. In het begin lijkt het dus erg lastig om een gesprekje aan te gaan, maar niet veel later blijkt dat het minder lastig is dan gedacht. Met lichamelijke uitdrukkingen en woorden komen we een heel eind. Ik begin het erg interessant te vinden. Een van de eerste onderwerpen die meneer aansnijdt is religie. Er van uitgaande dat wij christelijk zijn opgevoed, vraagt hij in hoeverre wij ons geloof in de praktijk brengen. Als ik hem vertel dat wij niet christelijk zijn, kijkt hij raar op. Wat zijn jullie dan, Joods? Wanneer ik heb vertel dat wij min of meer - ik weet dat het lastig te begrijpen is - atheïst zijn, slaat zijn mond open van verbazing. Dit is de eerste keer in zijn leven dat hij mensen ontmoet die geen geloof aanhangen. In zijn ogen is dit onmogelijk en hij lacht zijn tanden bloot; hoe kunnen wij zo naïef zijn?

WORDT LATER VERVOLGD