De tocht die de dromedarissen op de foto maken, met op de achtergrond de splitsing van wegen staat symbool voor de weg die ik net ingeslagen ben. Enthousiast geworden door het schrijven van blogs voor Columbus, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik maanden bezig geweest, het verhaal te schrijven wat door mijn hoofd ging bij het zien van de onvoorstelbaar mooie kleuren van de duinen bij zonsopkomst en -ondergang. Columbus is voor mij niet alleen een site voor het delen van foto's, blogs en ervaringen maar ook een steun in de rug bij twijfel aan eigen capaciteiten. Afgelopen maart liep ik weer alleen door de duinen en anders dan de jaren ervoor, had ik eindelijk voldoende zelfvertrouwen om lastige mannen op hun plek te zetten en door te gaan, waar ik eerder omdraaide omdat de eenzaamheid me naar de strot vloog. RR's bedankt voor alle mooie commentaren, zodat ik gedreven werd om door te gaan.

Zojuist heb ik het manuscript aangeboden aan een uitgeverij om er een ebook van te maken, de kaft is een van mijn foto's van Erg Chebbi.