Niet alleen de onverwachte ontmoetingen in de duinen van Erg Chebbi zijn speciaal. Ook de zonsopkomst is altijd een verrassing. Zelfs na twee weken woestijn weet ik niet wat ik kan verwachten als ik in de schemer dik ingepakt de camper uit ga. Op de een of andere manier heb ik altijd haast tot ik op het eerste duin sta. Dan pas kan ik genieten van de schoonheid van de leegte en de stilte. Pas wanneer de zon echt boven de horizon uitkomt verschijnen er wat karavaans in de verte. Sommige mensen zijn net zo blij om mij te zien als ik hun. Als de zon dan ook nog tovert met kleuren is mijn dag volmaakt begonnen.