Om een uurtje of acht bruist het centrum van Chefchaouen heel even van het leven, alle kinderen rennen of slenteren door de blauwe straatjes waar alle luiken nog gesloten zijn. Dat is zo mooi om te zien, geen toerist te ontdekken en de geur van vers gebakken brood hangt in de lucht. Dat zijn de momenten in een stad die ik erg fijn vind. Als dan de kinderen op school zijn keert de rust even terug. Een half uurtje nog en dan wordt de stad langzaam wakker. Luiken worden geopend, volle bakblikken verwisselen van eigenaar en de eerste vrouwen met boodschappen trekken voorbij.

Buiten de gebaande paden, ja zeker als je de juiste tijd maar in de gaten houdt. Na 11 uur wordt de stad overspoeld door toeristen.