'Morocco, in the labyrinth of dreams and bazaars'

Door: SabrinaGaudio

Geplaatst op Oct 26, 2010

Als in een droom, loop ik over het Djemaa el Fna-plein. De miljoenen lichtjes overweldigen me, net zoals de honderden, zich langs elkaar heen duwende mensen, de continu toeterdende brommertjes, met daarop mannen en vrouwen in lange gewaden, de eindeloze rijen winkeltjes, telkens hetzelfde aanbiedend...
Het is alsof ik ben terecht gekomen in een prachtig arabisch sprookje, maar dan wel een moderne variant. Eentje met eindeloos lange houten tafels, waar je aan kunt plaatsnemen en er na enkele seconden een dampend bord couscous voor je neus staat. Eentje waar je je flink te buiten kunt gaan aan de mierzoete, maar overheerlijke Marokkaanse desertkoekjes, voor je neus bereid en vakkundig ingepakt in oud krantenpapier. Maar vooral eentje, waar je terecht komt in een totaal andere wereld. Een wereld die beroep doet op alle zintuigen... zodra je de oude ommuurde stad van Marrakech binnenstapt, komen de heerlijke geuren je tegemoet. Die van fantastisch gegrild eten, walmende wierook en gewoon de geur van Marokko, die eigenlijk niet te beschrijven is. Welcome to Morocco! Waar de Efteling's 'Fata Morgana' tot leven komt.
Ik heb al aardig wat mooie, interessante plekken gezien, maar direct toen ik gisteren het (toch wat claustrofobische) vliegtuig van RyanAir uitstapte en in de aankomsthal terecth kwam, waar alles gedecoreerd was met prachtige arabische tierelantijnen, werd ik bevangen door een haast onbeschrijfelijk gevoel van gelukzaligheid... eindelijk een openbare bevestiging van mijn voorliefde voor overdadige, glitterende decoraties, je mag het gerust kitcherigheid noemen!
Mijn dag kon al helemaal niet meer stuk toen er toevalligerwijze een bus klaar stond om mij door het machtige Marrakech te rijden. En weer kwam ik terecht in een sprookje, een sprookje van elegante parken (die erg belangrijk en dan ook veelvuldig aanwezig zijn in en om de stad), afgezet met rijen tropische palmbomen, met daarin bezwete voetballende kids en mannen die niets hoeven. Vooral de architectuur fascineerde me, de huizen gemaakt van rood/oranje baksteken staken dan ook prachtig af tegen de strakblauwee hemel die Marokko mij vandaag kado deed. Eenmaal uit de bus, stapte ik binnen in de wereld van 1001 nacht, de geur van gegrilde brochettes mij tegemoet komens, wat uiteraard direct beroep deed op mijn eetlust! Ik wist niet hoe snel ik mijn hostel moest opzoeken om mijn rugzak te lozen en mij volledig te laten onderdompelen in dit surrealistisch spektakel. Ik had, en heb het gevoel alsof hetgeen wat hier plaatsvind niet echt is, het voelt als een immense kermis, een nagebootst sprookje, samengesteld voor de welwillende toerist. Surprise! Dat is het dus niet! Dit is de manier van leven voor de Marrakechi's, zelfs in zoverre, dat dit Djemaa el Fna-plein, is opgenomen de het Unesco Wereld Erfgoed lijst, wat getuigt van een authentiek cultureel gebeuren.
Maar, heb ik vandaag gemerkt, er is ook zeker een andere kant van Marrakech. Eentje van fastfood-ketens, moderne winkelgalerijen, peperdure hotels, en top of the bill, viersterren-restaurants. Dit alles heb ik gadegeslagen vanaf de bovenkant van een uberfoute toeristenbus. (Wat natuurlijk echt niet kan in het geval van een 'avonturier' als ik, maar ik heb me laten overhalen, en blijkt, een goede manier om elke hoek van een stad te bezichtigen). Zodoende zat ik enigszins koukleumend, (op slippers, dat mag natuurlijk wel weer even vermeld worden) 1,5 uur lang met een koptelefoon op mijn hoofd, Marrakech te bewonderen zoals een echte toerist behoort te doen. En als ik eerlijk ben, heb ik er stiekem toch wel heel erg van genoten.
Als je dan weer terugkomt in de oude stad, de medina, ommuurd door zo een 6 km rode verweerde stadmuren, ben je weer terug in het surreele, bijna zwevend door de kronkelige, nauwelijke verlichte straatjes. (Mijn hostel is helaas een stuk reeeler... raamloos, warm water-loos, maar wel een gat in de vloer als toilet. Nog reeeler was toen ik vanochtend om 5 uur gewekt werd door het oorverdovende gezang vanuit de nabije moskee... nogmaals, Welcome to Moroccooooo-o-o-o!!)
Al met al, Marrakech en het hele gebeuren eromheen, is fantastisch om te ervaren. Om te ruiken, te voelen, te zien. Ik kan niet anders zeggen dat ik het absoluut geweldig vind, onder de indruk kijk ik naar deze manier van leven, waar elke dag wel een feest MOET zijn...