Apenstreken

Door: Agrotewal

Geplaatst op Apr 3, 2015

Ik ben verzot op dieren, dat is in Marokko wel een beetje lastig want veel wild is er niet te zien.
De enige dieren die we veelvuldig zien zijn geiten, schapen en ezels. En natuurlijk niet te vergeten in Zuidelijk Marokko, de dromedaris. Een enkele verdwaalde eekhoorn en twee everzwijnen dat is de balans na twee maanden trekken door Marokko.

Wanneer ik lees dat er ook apen zouden zitten in de bossen rond Azrou wil ik deze kans niet aan mij voorbij laten gaan. Goed ik had al apen gezien bij de waterval van Ouzoud, maar die zijn zo gewend aan toeristen dat ze bedelend voor je staan.

De dagen dat wij in Azrou zijn, is het fris maar zonnig weer. Het cederbos ligt maar een paar kilometer van de camping zodat we ’s morgens op tijd al in het bos zijn.

Er zijn wat stalletjes met fossielen en je kunt er wat te drinken kopen. En ook pinda’s, voor de apen wordt er gezegd. Geen aap te zien, maar een zakje pinda’s is nooit weg.

Vol verwondering kijk ik om me heen. Er ligt nog sneeuw en niet zo zuinig ook. Zo bijzonder om gewoon op je slippertjes door de sneeuw te lopen dat ik de apen volledig vergeet, tot ik een ruk aan mijn broekspijp voel.

Vervolgens word ik in mijn andere been geknepen, nogal geïrriteerd kijk ik naar beneden. Ik ben al eerder gebeten door een speelse hond en heb geen zin om weer met pleisters rond te lopen. Maar nee aan mijn broekspijpen hangen twee forse apen, die mij zo dwingen stil te staan. Op dat moment springt er een kleiner exemplaar op mijn schouder. Het lijkt wel een invasie. Overal om mij heen zie ik apen. Een moment van paniek wanneer een brutaal mannetje aan mijn camera trekt. Dit kan ik niet winnen, de aap is veel sterker dan ik.

Gelukkig de redding is nabij, mijn Hans is zo verstandig om het zakje pinda’s te laten zien en in een oogwenk verliezen de apen hun aandacht om zich vol op mijn redder te storten. Die veel kordater is en de apen van zich af weet te schudden. Pff met een zucht van verlichting hijs ik mijn rugzak nog maar eens op en stappen we verder het bijzonder mooie bos in.