een kat op de kamer
Atlas gebergte
Marokko
Joanna
een kat op de kamer
'Est-ce que vous aimer les chats?' Ouiiiii, beaucoup, hij houdt erg van katten, hij heeft er drie!
Ik vroeg het me af, na een paar dagen Marokko. Overal zie je katten liggen, lopen, eten. Mooie katten, lelijke katten, magere katten, katten met een dikke volle staart: alle soorten en maten. Als kattenliefhebber houd ik van plekken die worden opgeleukt door een kat, het maakt het plaatje toch net even af! Het valt me op dat ze worden gedoogd, ze worden niet weggejaagd van de terrassen.
We zijn nu in auberge Telouet voor de nacht. We kwamen eind van de middag aan en hadden het geluk dat we nog net even meemochten naar de vervallen kasbah van de Glaoui. De Glauoi clan heerste ooit over het zuidelijk deel van Marokko en had hier haar residentie. Een jong manneke leidt ons rond, er loopt een man met een grote sleutel achter ons aan om de poorten en deuren achter ons te sluiten. Boem. We zijn de laatste gasten. De zon gaat onder en ik waan me bijna de prinses uit 1001 nachten. Gelukkig hoef ik mijn prins niet meer voor me te winnen. De muren zijn van klei, opgesierd met prachtig mozaïk, de houten deuren zijn prachtig bewerkt. We moeten uitkijken dat we op de eerste verdieping niet door een gat in de vloer vallen. Maar de sfeer is bijzonder, misschien juist omdat er niets aan is gedaan en we hier nu de enigen zijn.
Ook in de auberge zijn we de enige gasten. Tijdens het diner dat bestaat uit tajine, omelette, salade en de onvermijdelijke muntthee houdt de eigenaar ons gezelschap. Hij hangt naast ons op de bank en we praten wat. Zo komt het dat ik hem vraag of Marokkanen van katten houden. We hebben er zelf drie en ik ben gek op die beesten. Hij dus ook. Lachend vraag ik of we dan een kat op de kamer mogen hebben, dan voel ik me helemaal thuis. Gaat ie regelen zegt ie, ha ha.
Eenmaal op de kamer wordt er geklopt. Ik doe de deur open en krijg een kat in mijn handen geduwd: ‘votre chat pour la nuit’. Uh, wacht effe, het was maar een geintje……Ondertussen zit ik met een bange kat op schoot, zijn hartje gaat tekeer en hij voelt zich niet op zijn gemak. Ik aai hem wat en hij gaat op onderzoek uit. Om onder het bed te verdwijnen en daar niet meer vandaan te komen. Wat moet ik nu met een vreemde bange kat op m’n kamer?
Deur open en zoef…..au revoir chat!
We worden nog even wakker gehouden door onweer, blaffende honden en een roepende moskee. Er zijn geen gordijnen op de kamer, dus we genieten met alle zintuigen van dit spektakel.
De volgende ochtend horen we wat gemauw en zien we wat van die heerlijke beesten op het terrein. Mijn dag kan niet meer stuk!
Foto's
