De neushoornogel is niet met een woord te beschrijven. Hij is sociaal, grappig, mooi, eigenwijs en last but vooral not least, lawaaierig. Dit exemplaar had als thuisbasis een acaciaboom achter ons huisje in Samburu. Prachtig om te zien én te horen. Rond zonsopgnag liet hij al duidelijk horen dat hij en zijn maten er waren, dus een wekker zetten was hier een overbodige luxe.
Als hij op "zijn" tak zat, keek hij zo onze badkamer in, dus als je stond te douchen en je keek langs het douchgordijn naar buiten, was er een grote kans dat je werd begluurd door een groot geel oog. Als bewijs deze foto, die is genomen vanuit het badkamerraam van ons huisje.