Vanuit Maralal vertrekken we naar Loyangalani, gelegen aan de oever van het Turkana-meer. Urenlang rijden we door een volledig verlaten en onherbergzaam gebied tot we tegen de avond plotseling het prachtige azuurblauwe meer zien liggen. Loyangalani is een klein plaatsje en bestaat vrijwel geheel uit hutjes die gemaakt zijn van takken en stro.

Vanuit hier bezoeken we de volgende dag een klein dorpje waar voornamelijk de El Molo wonen. De El Molo vormen één van de kleinste stammen van Kenia en in 1980 telde de stam nog maar 538 personen. Er zijn speciale maatregelen getroffen om de stam niet te laten uitsterven. Oorspronkelijk waren zij nomadische veehouders maar ze zijn overgestapt op de visserij.
We schrikken van het armoedige bestaan van de mensen in het dorpje. Keihard werken in een onherbergzaam gebied er is werkelijk niets om hun leven ook maar enigszins te veraangenamen.

Kort na de middag lopen we naar een paar hutjes die liggen te bakken in de brandende zon. Een groepje jongens, grijs van het vele stof en zand, loopt te dollen en komt al snel op ons af.
Deze jongen is erg geïnteresseerd in de camera en kijkt onderzoekend in de lens.......