Het meest indrukwekkende moment - en we hadden behoorlijk wat - op onze safari-reis was het rouwen van een groepje olifanten om hun gestorven kleintje.
Dieren kennen, net als de mens, emoties en gevoelens. Mensen die rouwen, gedragen zich op een bijzondere manier. Deze gedragsveranderingen zie je ook bij olifanten. Olifanten zijn bijzondere groepsdieren. Ze leven jarenlang samen en hebben hele hechte band. De dieren gaan samen op zoek naar eten en wijzen elkaar op gevaar. Olifanten proberen zelfs gewonde groepsgenoten te helpen en te beschermen. De hechte band tussen de dieren komt ook tot uiting als een olifant sterft. Alle leden van de groep komen om de stervende olifant heen staan. Ze troosten hem met hun slurf en raken hem aan. Als hij dood is, proberen ze hem vaak weer overeind te duwen. Olifanten bedekken een dode olifant met takken, bladeren en gras. Ook woelen ze de aarde los en strooien de aarde over het lichaam. Dit doet sterk denken aan het menselijke ritueel van begraven. Olifanten strelen en betasten skeletten van soortgenoten, soms verslepen ze de botten naar een andere plek. In de groep heerst stilte en er hangt een tastbare spanning. (Bron: Willem Wever)