Timkatfestival in Gondar, dag 2
Timkatfestival in Gondar, dag 2
Na het voorproefje van gisteren staan we 'graag' om 03.45 uur op om naar het bad van Fasillades te gaan. Op het paleisterrein is al een aantal pelgrims, allemaal met witte en vooral grauwe doeken. We hebben speciaal voor vandaag ook witte kleren meegenomen, wellicht vallen we zo iets minder op. Alhoewel. Minder opvallen met onze witte koppen tussen al die donkere en onze helder witte kleren tussen de grauwe? Maar vooral willen we hiermee ook respect tonen. Niet als buitenstaander erbij zijn, nee, we willen deelnemer zijn. Het is nog niet heel druk, maar dat is logisch. Op z'n vroegst zal er pas om 07.00 uur bij daglicht iets gaan gebeuren. Nu horen we vooral gebeden, ideaal om langzaamaan wakker te worden.
Aan het hoofdeinde van het bad is een houten tribune/stellage gebouwd. Deze is al aardig bezet. Zowel door toeristen, maar ook door pelgrims. We worden door enkele pelgrims direct naar voren gemanoeuvreerd. We 'zitten' prima. Het is meer proberen te hangen op 1 bil en steunen op 1 knie, maar we klagen niet. We zitten er midden in!
De kerkjongeren zijn vandaag ook weer volop aanwezig. Ze zorgen aan de rand van het bad voor de trommelmuziek, dans en zang. Hun t-shirts in de kleuren van de Ethiopische vlag vallen goed op. Samen met rondlopende priesters jutten het publiek nog wat meer op. Het gezang, gejoel en de prevelende geluiden zijn echt fascinerend.
Heel langzaam zien we steeds meer witte gewaden in de schemering, een prachtig gezicht. Er zijn inmiddels veel priesters aan de linkerkant van het bad. Sommigen met de ratel in de hand, anderen met de leunstaf, allen in het wit. Aan de andere kant van de rij staan de priesters in hun bontgekleurde gewaden. En zoals tot nu toe iedere dag, is het opeens licht en blijkt dat de hele tribune volgepakt is. Het is verbazingwekkend hoeveel mensen er op het buitenterrein zijn, door het daglicht zijn ze pas echt goed te zien.
Terwijl links en rechts van alles gebeurt en je niet meer weet waar je moet kijken, klimmen er een paar jongens onder flink gejoel in de bomen boven het bad. We begrijpen van een Ethiopische man en vrouw naast ons, dat zij straks vanuit die bomen in het bad zullen springen. Maar eerst moet het water gezegend worden door één van de priesters. Na een tijdje neemt de onrust nog meer toe en blijkt onze tribune behoorlijk heen en weer te gaan. Gelukkig worden we aardig in de gaten gehouden door de omringende mensen en staan we relatief rustig. Opeens zien we diverse beveiligings-/kerkjongeren de jongens in de boom nog tot kalmte manen: wachten tot het zover is! De spanning neemt duidelijk toe, ook bij ons.
Niet veel later, nadat er al grote hoeveelheden wierrook over het water zijn gewaaid, wordt er een kruis met kaarsen in het water gelegd. Direct hierna barst het los: iedereen springt het ijskoude water in, vanaf de tribune klimmen ze naar beneden, koprollen vanaf de kant en de waaghalzen vanuit de bomen. Geweldig om te zien! Hiervoor zijn we hier.
Timkat symboliseert de doop van Jezus door Johannes de Doper, dus het wordt hier gezien als een nieuwe start. Flesjes worden gevuld en het water wordt zo en via tuinslangen het publiek ingegooid. Zo wordt iedereen gezegend. Na een tijdje houden we het niet meer uit in het geduw en getrek en besluiten het van een grotere afstand te volgen. Helemaal naar buiten gaan lukt niet. Wat de poort ingaat komt er zo ongeveer met dezelfde vaart weer uit, want de pelgrims blijven toestromen.
Het hele terrein ziet werkelijk 'zwart' van de mensen in hun witte gewaden. Hoeveel? Tienduizenden? Geen idee. Als de priesters met hun processie, de kruisen, de ark en hun gevolg de poort door zijn, wagen ook wij een poging. Duwen, trekken, let op je spullen en we staan buiten.
Dit hadden we absoluut niet willen missen!