Weekendje er op uit.
Arba Minch
Ethiopië
HRoddenhof
Weekendje er op uit.
Arba Minch.
Kompleet gesloopt stappen we uit het busje. 3 dagen excursie zit er op.
Donderdag avond, na een drukke werkdag, pak ik mijn tas in bij kaarslicht, warme kleren moeten er mee, want het is koud in Arba Minch zo zei men. De wekker op half 6.
Om 10 voor 6 wordt ik wakker van het getoeter van het busje, al die weken verslaap ik me nooit en nu…….Ik schiet in mijn kleren als voor een spoed sectio, graai de laatste spullen mee en stap in.
6 uur duurt de rit naar Arba Minch, de weg is erg slecht, ik zit achter in ivb met mijn lange benen, en wordt af en toe gelanceerd als we weer eens door een gat denderen……Wat ben ik blij met mijn kussentje en inflatable kussen……Het landschap is weer fascinerend.
Stijfjes lopen we rond op het terras van ons hotel, hoog op een richel met fraai uitzicht over de twee grote meren van Arba Minch. Onze kamers zijn ruim, n' lekker bed en klamboe. En…..het is heet in Arba Minc…….Om 4 uur rijden we de berg af naar een van de meren voor de boot safari. 2 uur genieten we van fraaie vergezichten, honderden vogels, zoals pelikanen, Ibissen, grote bonte reigers etc. langs de boot drijven grote krokodillen, handjes binnen boord dus, of liggen te luieren in de zon. We horen de Hippo, s knorren en zien de oortjes nieuwsgierig boven water komen. Twee grote mannetjes rennen als idioten achter elkaar door het water, het riet zwiept alle kanten op. Naast ons duikt er eentje op, wel heel dicht bij. Vissers op piepkleine vlotjes trekken zich niets aan van dit alles, en werpen hun netten uit, balancerend op die belachelijk kleine vlotjes.
De zon zakt achter de bergen en kleurt het meer oranje. Hippo, s op de achtergrond, de volle maan komt op in het oosten, van zoveel fraais worden we stil. In een lokaal eettentje eten we gegrilde Talapia uit het meer. In z, n geheel gegrild, met kop en staart er aan, geserveerd op een standaard, een groene peper op de neus. We peuteren met z, n tweeën de vis kaal en likken onze vingers er bij af. Wat rest is een ravage aan graten en vellen.
Doodstil is het, hier en daar een vogel of gelach vanaf de campsite. De volle maan blikkert op het meer en verlicht onze kamer.
Na het ontbijt in de ochtend zon rijden we naar het Nationale park waar de ochtend zon voor een mooie lichtval zorgt in het tropische oerbos. We wandelen tussen de apen die eerder verbaasd naar ons staren en zich nauwelijks iets van ons aantrekken, naar een van de 40 bronnen waar Arba Minch beroemd om is. Fluisterend om de rust niet te verstoren lopen we weer terug.
Foto's
