Het lichaam van de heilige ibis is bijna volledig wit, met zwarte veren op zijn achterwerk. De vleugels zijn omzoomd met een zwarte omtrek, wat pas echt zichtbaar is wanneer de vogels hun vleugels uitstrekken tijdens de vlucht. Deze vleugels hebben ook enkele kale gebieden, waarin de roze huid zichtbaar is, zowel aan de bovenkant als aan de onderkant.
De nek en het hoofd zijn kaal en zwart, net als de benen en voeten. Een lang gebogen bek geeft de vogel een dramatisch uiterlijk. Jonge vogels hebben een kleinere snavel en hun witte veren zien er nog steeds een beetje vies uit, in vergelijking met de volwassenen. Bovendien houden ze wat veren op hun nek.
De heilige ibis broedt in Afrika bezuiden de Sahara en het zuidoosten van Irak . Een aantal populaties trekt met de regen; sommige van de Zuid-Afrikaanse vogels migreren 1500 km naar het noorden als Zambia, de Afrikaanse vogels ten noorden van de evenaar migreren in de tegenovergestelde richting.
Ze werden vroeger gevonden in Egypte, waar ze gewoonlijk werden vereerd en gemummificeerd als een offergave aan de god Thoth