Tijdens de rondreis langs de oasedorpen in de woestijn komen we o.a. in Farafra, een klein dorpje met vrijwel uitsluitend lemen huizen. Op ons gemak slenteren we door de zanderige straatjes waar de inwoners ons belangstellend opnemen. Zo vaak komt er geen bezoek.

Een aantal huizen is beschilderd met tekeningen van vliegtuigen, boten en andere afbeeldingen. Zij getuigen van de pelgrimstocht, de hadj, van de bewoner naar de heilige stad Mekka. De hadj is een verplichting voor alle gezonde moslims die voldoende geld hiervoor hebben. Als je de hadj hebt gemaakt, mag je je voor de rest van je leven hadji noemen. Zeker in dit soort arme streken zijn er niet veel mensen die de hadj kunnen maken en de paar hadji's die er zijn, krijgen zeer veel respect.

Deze man, een hadji, nodigde ons uit om binnen te komen, zijn tuinen te bekijken en serveerde frisdrank en schaaltjes met verse abrikozen. Bij het afscheid stond hij trots met zijn kleinkinderen ons na te kijken.