'Cabin crew, prepare for landing'. Ik duik naar voren en druk mijn neus tegen het raampje om te zien wat ik mezelf jaren geleden plechtig heb beloofd om nooit meer te zien. Nee, dit is geen gevalletje van een ezel die zich stiekem toch 2x aan dezelfde steen stoot, maar slechts een kort uitstel van de uiteindelijke bestemming, Zanzibar. Willen we dit met z'n allen halen, nou ja allen, degenen die nog aan boord blijven en niet uitstappen in Hurghada, Egypte, dan zal de tankwagen kwistig met brandstof moeten zijn.

Het is niet dat ik nooit meer naar Egypte wil, maar een korte all inclusive in Sharm El Sheikh (wat we jaren geleden totaal onverwachts 'even deden' wegens een financiële meevaller) is niet mijn ding. Bovendien ging de service 'all inclusive' wel erg ver... zeg maar tot aan het toilet... en daar zat ik vaak, ahum.

Maar dit uitzicht, een paar kilometertjes boven de grond, ziet er toch wel erg gaaf uit. Het is slechts een fractie van de 22.000 km2 die de Oostelijke Woestijn bij Hurghada groot is. Grote delen van deze woestijn zijn onbewoond vanwege de frequente zand- en stofstormen, zware winden, lage neerslag en grote dagelijkse temperatuurverschillen.