In het dorp Bopa aan het Ahimiémeer worden we ontvangen bij een vodun convent. De dorpelingen en priesters van Mamy Wata, de godin van het water, begroeten ons met zang, dans en geratel van kalebassen.
Priesters zijn in het wit gekleed (de kleur van Mamy Wata) en de vrouwen die ons komen halen zijn al in in trance geraakt.
De vrouw achteraan staat in contact met de vodun (geest) Heviosso, de geest van de hemel, donder en bliksem. De rode veer op haar hoofd geeft aan dat ze hem mag vertegenwoordigen. Heviosso zorgt voor regen en een goede oogst, maar hij kan die oogst ook met bliksem vernietigen. Er wordt eerst uitgebreid voor hem gedanst. Meer mensen raken in trance en uiteindelijk gaan we naar het meer om daar de goden te eren en de fetish van Mamy Wata te zien dansen op het water. Het bijzondere is dat wij erbij betrokken worden; we worden bij de hand genomen en lopen mee in de stoet. Helaas hebben we de dans op het water niet waargenomen, het was nogal nevelig.

Een bezoek moet je goed voorbereiden; je hebt beslist een gids nodig die contact legt met de dorpsoudsten. De onderhandelingen duren vaak lang en soms moet je op een andere dag terugkomen.