Het strand in Ouida is erg steil, je kunt er niet veilig zwemmen.
Bij harde wind zagen we deze krabbetjes over het strand tollen. Dit is een kleintje, nog maar net op de wereld, dat zie je al aan het schelpje onder hem.
Het krabbetje heeft een uitwendig skelet, een harde pantserachtige buitenkant en hij moet regelmatig 'vervellen' om te kunnen groeien. Als hij uit zijn oude pantser is gekropen en het nieuwe is nog niet
hard, is hij heel kwetsbaar.
Het krabbetje heeft kleine ogen, waar het maar weinig mee ziet. Hij kan wel bijzonder goed ruiken met de antennes op zijn kop. Hierin zitten orgaantjes waarmee hij een driedimensionaal beeld van de geuren in het water kan opbouwen. Handig als de zee troebel is.
Strandkrabben eten van alles: planten, wormen, vis, dode dieren, andere
kreeftachtigen en schelpdieren.
Op hun beurt zijn strandkrabben een lekker hapje voor vogels, leguanen en
grotere vissen. Bij gevaar graaft hij zich in, maar als een dier hem toch te pakken heeft, wil de krab zijn poot nog wel eens loslaten. Deze groeit wel weer aan, maar wordt niet meer
zo groot.