Columbus Travel Podcast: zen in Zwitserland
Vogels, geitenbellen en koeien in plaats van ringtones en groepsgesprekken – Columbus-schrijver Yvonne Dudock reisde af naar het Zwitserse Ticino en Entlebuch om ecopioniers op te zoeken die hun drukke leven hebben verruild voor een leven back to nature in de Alpen. Luister naar hun inspirerende verhalen.
Yvonne, wie zijn deze ecopioniers?
‘We zijn eerst afgereisd naar Hans Stücki (73), een paardenliefhebber die altijd een droom koesterde om zijn eigen Wilde Westen te creëren als hij met pensioen ging. Acht jaar geleden kocht hij zes paarden, waaronder afgedankte paarden. Sindsdien maakt hij tochten door de Zwitserse bergen, soms alleen, vaker met gasten. Daarna zochten we Marisa Bäschlin (62) op. Zij woont sinds tien jaar samen met haar man in het afgelegen bergdorpje Monte Comino. De twee wilden genieten van de rust van de natuur en kochten een boerderij met wat grond en besloten er lama's te houden. Als laatste klopten we aan bij Pietro Zanoli (52). Hij is van beurshandelaar naar geitenboer gegaan.’
Wat voor indruk maakten de ecopioniers?
‘Zij waren heel erg één met de natuur. Ze hebben veel meer kennis van de het landschap en dieren en genieten daarvan. Marisa, de lama lady, zei nog elke dag te genieten van de rust. De landschappen van Zwitserland zijn ook net schilderijen, je zou daar een halve dag kunnen zitten en allerlei veranderingen zien: in het licht, in de kleuren. De drie ecopioniers die we opzochten runnen een bedrijf, maar ze kunnen hun ritme helemaal zelf bepalen. Ze maken wel lange dagen, maar bepalen hun eigen tempo. En dat geeft veel rust en voldoening, denk ik.’
Wie van de ecopioniers vond jij het markantst?
‘Pietro, de geitenboer. Hij zit een heel seizoen hoog in de Alpen, van begin maart tot eind oktober. En natuurlijk ga je weleens naar beneden, maar je zit toch wel echt heel erg geïsoleerd. Ik vond het heel inspirerend dat hij stopte met het beursleven voor zijn huidige leven. Hij wilde niet bijdragen aan het kapitalisme en de rijken rijker maken. Dat vind ik een heel mooie gedachte.’
Wat voor invloed had die Zwitserse natuur op jezelf?
‘Ja, de Zwitserse natuur is gewoon net een ansichtkaart. Ik heb vroeger lange tijd in Amsterdam gewoond, met al die mensen, al dat verkeer en lawaai. In de Alpen ben je niet continu bezig met al die prikkels. Je hebt simpelweg de natuur om op te focussen en niet continu een verkeersbord, verkeerslicht, binnenkomend whatsappje. Ik merkte dit ook heel erg tijdens de paardentocht die we hebben gemaakt. Je bent alleen bezig met het fysieke en hoeft je je verder niet druk te maken om andere dingen.’
Is dat ook iets voor jou: jezelf terugtrekken in de natuur en een leven leiden als ecopionier?
‘Eerlijk gezegd denk ik niet dat het per se heel erg iets voor mij zou zijn. Ik zie mijzelf er niet zitten. Voor vakantie vind ik die rust natuurlijk fantastisch, maar dan voor een weekje. Telefoon lekker uit, heerlijk. Dan ben je niet afgeleid. Maar ik denk dat ik in mijn dagelijkse leven wel een bepaalde hectiek zou gaan missen. Die prikkels heb ik juist ergens ook wel weer nodig.’
Is er iets van je reis bijgebleven dat je nu in je eigen alledaagse leven toepast?
‘Het zijn kleine dingetjes, maar ik beantwoord bijvoorbeeld binnenkomende mailtjes niet meer meteen. Vroeger was ik met iets bezig en dan kwam er een mailtje en ging ik meteen antwoorden. Nu denk ik, ja, dat kan ook wel een halfuur later. Ook heb ik het geluid van groepsgesprekken op Whatsapp uitgezet. Ik heb ervan geleerd om me iets minder te laten ‘dwingen’ door de dag en daardoor meer rust gecreëerd. Wat ik inspirerend vond aan mijn reportagereis is dat deze ecopioniers hun droom hebben waargemaakt. Als je een passie hebt, ga ervoor! Het heeft me wel geïnspireerd om mijn droom waar te blijven maken. Ik heb al verschillende dromen waargemaakt en dat deed ik altijd al wel. Maar ik wil dat graag blijven doen.’
Wil jij meer lezen over zen zijn in Zwitserland? Bestel editie 84.
